Γλώσσα, τεύχος 3 H ημέρα της Λαμπρής
Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι*, σύγνεφο, καταχνιά δεν απερνούσε του ουρανού σε κανένα από τα μέρη και από κει κινημένο αργοφυσούσε τόσο γλυκό στο πρόσωπο το αέρι, που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα: γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.
Χριστός […]