22-12-2024

Φανταστικοί δημοσιογράφοι: το εφημεριδάκι της τάξης μας!

Κυκλοφόρησε το πρώτο χριστουγεννιάτικο τεύχος! Κάντε κλικ στην εικόνα παρακάτω για να το ξεφυλλίσετε

 

22-12-2024

παρουσίαση : η Φιλική Εταιρεία

Η Φιλική Εταιρεία

 

Αρκετοί άνθρωποι στις αρχές του 19ου αιώνα είχαν επηρεαστεί από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης. Πίστευαν ότι ανήκαν στο ελληνικό Έθνος και όχι στο ρουμ μιλέτ. Ένιωθαν δηλαδή ότι ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους όχι μόνο για τη θρησκεία τους, αλλά και για τη γλώσσα τους και την καταγωγή τους από τους αρχαίους Έλληνες.

 

Το 1814 στην Οδησσό της Νότιας Ρωσίας, τρεις Έλληνες έμποροι με αυτές τις ιδέες, αποφάσισαν να ιδρύσουν μια μυστική (συνωμοτική) οργάνωση. Με την οργάνωση αυτή ήθελαν να προετοιμάσουν την ελληνική επανάσταση εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Την ονόμασαν Φιλική Εταιρεία. Ιδρυτές ήταν οι: Εμμανουήλ Ξάνθος, Αθανάσιος Τσακάλωφ και Νικόλας Σκουφάς. Στα τέσσερα πρώτα χρόνια, ως το 1818, η Φιλική Εταιρεία δεν είχε μεγάλη επιτυχία. Δύσκολα γινόταν κανείς μέλος της. Λέγεται ότι ως τότε είχε μόνο 30 μέλη. Το 1818 η έδρα της Φιλικής Εταιρείας μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και η ηγεσία της (Αρχή) μεγάλωσε. Σ’ αυτήν μπήκαν σημαντικοί Φαναριώτες (π.χ. Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος). Ένας από αυτούς, ο αξιωματικός του ρωσικού στρατού Αλέξανδρος Υψηλάντης, έγινε αρχηγός της Εταιρείας το 1820. Την ίδια περίοδο η Φιλική Εταιρεία άρχισε να επεξεργάζεται με περισσότερες λεπτομέρειες το σχέδιο της για την Επανάσταση.

Η Φιλική Εταιρεία προσπάθησε με επιτυχία να πολλαπλασιάσει τα μέλη της Η προσπάθεια αυτή είχε σημαντικά αποτελέσματα, αλλά άνισα. Αλλού πήγε πολύ καλά και αλλού λιγότερο καλά. Ιδιαίτερη επιτυχία γνώρισε στην Πελοπόννησο. Στην επιτυχία αυτή πρέπει να βοήθησε σημαντικά και η οικονομική κρίση που είχε τότε ξεσπάσει.

 

Τα πρώτα βήματα της Φιλικής Εταιρείας συνέπεσαν με την ήττα του Ναπολέοντα (1815) και την ίδρυση της Ιερής Συμμαχίας. Στη συμμαχία αυτή συμμετείχαν αρχικά η Ρωσία, η Αυστρία και η Πρωσία ενώ λίγο αργότερα προστέθηκαν η Αγγλία και η Γαλλία (Μεγάλες δυνάμεις) . Κύριος στόχος τους ήταν αποκλείσουν την δυνατότητα οργάνωσης επαναστάσεων και να περιορίσουν το ρεύμα των ιδεών της Γαλλικής επανάστασης που έβαζε σε κίνδυνο τα μοναρχικά καθεστώτα αυτών των χωρών. Το διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο έπρεπε να κινηθεί η Φιλική Εταιρεία για να προετοιμάσει την Ελληνική Επανάσταση ήταν ιδιαίτερα εχθρικό, αφού κάθε υποψία επαναστατικής κίνησης καταδικαζόταν ως επικίνδυνη για τα συμφέροντα των Μεγάλων δυνάμεων .

 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Ερωτήσεις κατανόησης

 

1.Πότε , πού και από ποιους ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία; Ποιος ήταν ο σκοπός της;

2.Πού έγιναν οι πρώτες εγγραφές μελών ; Πώς γινόταν η μύηση των Φιλικών;

3. Πού στηριζόταν η προσπάθεια των Φιλικών; Τι άφηναν  να εννοηθεί;

4.Πότε και πού μεταφέρθηκε η έδρα της Φιλικής Εταιρείας; Ποια γνωστά ονόματα της Επανάστασης του ΄21 έγιναν μέλη της;

5.Σε ποιον πρότειναν τα μέλη της Φιλικής Εταιρεία να τεθεί επικεφαλής και αρνήθηκε ; Ποιος έγινε τελικά αρχηγός της;

6.Ποιο ήταν το σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας για το ξεκίνημα της Επανάστασης;

 7.Βάλε τα ονόματα των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας.

 

 

……………………………………………              ………………………………..             …………………………………….

8. Γράψε για την Ιερά Συμμαχία. Ποιοι την ίδρυσαν και ποιος ήταν ο σκοπός της;

 

Κατέβασε το αρχείο (χρησιμοποιώντας το microsoft edge ή το Mozilla Firefox): φιλική εταιρεία2

11-12-2024

Το ηφαίστειο

Παρουσίαση στην τάξη της κατασκευής του μαθητή Ρ. με τη βοήθεια και την εποπτεία της κυρίας Κατερίνας

 

https://youtube.com/shorts/cXnc6vb3IY4?feature=share

10-12-2024

ΔΙΑΘΛΑΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΨΑΡΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΘΕΣΗ 

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

 

 

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ

 

 

 

 

25-11-2024

ΠΟΛΕΜΟΙ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

 

Το κίνημα του Λάμπρου Κατσώνη

Ο Λάμπρος Κατσώνης (17521804) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Ρωσικού ΑυτοκρατορικούΣτρατού (ή Ναυτικού). Με την έναρξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου, το 1787, πήγε στη Τεργέστη, όπου παρέλαβε από τους εκεί Έλληνες ομογενείς μερικά πλοία με τα οποία ξεκίνησε τις επιδρομές και τις επιθέσεις κατά των Τουρκικών στο Ιόνιο Πέλαγος.

Σταδιακά επεκτάθηκε και στο Αιγαίο, όπου  το 1788 νίκησε τον τουρκικό στόλο. Ωστόσο αργότερα η Τουρκία και η Ρωσία συμφιλιώθηκαν. Ο Κατσώνης διαμαρτυρήθηκε για την ρωσοτουρκική ειρήνη, κατηγορώντας τη ρωσική πολιτική, η οποία είχε αγνοήσει τους Έλληνες και τον αγώνα τους για ανεξαρτησία.

Συνέπεια αυτού ήταν η Μεγάλη Αικατερίνη, τσαρίνα της Ρωσίας, να του αφαιρέσει τον βαθμό και να του απαγορεύσει να κάνει χρήση της ρωσικής σημαίας. Μετά από πολλές μάχες και ναυμαχίες στο Αιγαίο, ο Κατσώνης και όσοι σύντροφοί του επέζησαν, κατέφυγαν τα Επτάνησα.

Το κίνημα του Λάμπρου Κατσώνη δεν ήταν η μόνη περίπτωση ένοπλης εξέγερσης ενάντια στο Σουλτάνο. Τα χρόνια πριν από την επανάσταση του 1821 δεν ήταν χρόνια ηρεμίας.

Στη διάρκεια των τεσσάρων αιώνων της οθωμανικής κυριαρχίας έγιναν πολλές εξεγέρσεις των υπόδουλων εναντίον των Οθωμανών.

Οι περισσότερες από τις εξεγέρσεις αυτές υποκινούνταν από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, οι οποίες, όταν βρίσκονταν σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, προσπαθούσαν να δημιουργήσουν αναταραχή στο εσωτερικό της, για να διασπάσουν τον τουρκικό στρατό και να τον αποδυναμώσουν.

Διονύσιος ο Φιλόσοφος

Α. Ξεχωριστή περίπτωση αμφισβήτησης του σουλτάνου υπήρξε ο μορφωμένος και προοδευτικός μητροπολίτης Λάρισας Διονύσιος ο Φιλόσοφος (ή σκυλόσοφος) , ο οποίος στις αρχές του 17ου αιώνα, ηγήθηκε τριών εξεγέρσεων εναντίον των Οθωμανών στην περιοχή της Θεσσαλίας και της Ηπείρου.

Η ήττα της τελευταίας εξέγερσης στα Γιάννενα σήμανε και το τραγικό τέλος του.

 

Β. Σε όλο το 16ο και το 17οαιώνα ο χώρος του αιγαίου πελάγους και η σημερινή νότια Ελλάδα ήταν η σκηνή αλλεπάλληλων συγκρούσεων μεταξύ Οθωμανών και Βενετών. Αυτές οι συγκρούσεις είχαν αποτελέσματα στη ζωή των ανθρώπων

.

Για παράδειγμα, η Πελοπόννησος πέρασε για τριάντα περίπου χρόνια στα χέρια των Βενετών.

Σημαντικότερο γεγονός ήταν η ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571 όπου ο ενωμένος ευρωπαϊκός στόλος διέλυσε τον οθωμανικό στόλο. 

 

Γ. Τον επόμενο αιώνα, τον 18ο, την κυριαρχία των Οθωμανών στο Αιγαίο αμφισβήτησαν οι Ρώσοι.

Για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους, ήθελαν να μπορούν να ελέγχουν τα βόρεια παράλια της Μαύρης Θάλασσας και να ταξιδεύουν ελεύθερα και να εμπορεύονται στη Μεσόγειο.

Για τους σκοπούς αυτούς έκαναν αλλεπάλληλους πολέμους με τους Οθωμανούς. Στους πολέμους αυτούς ήθελαν για συμμάχους τους χριστιανικούς λαούς της βαλκανικής χερσονήσου.

Πράγματι πολλές φορές χριστιανικοί πληθυσμοί βρέθηκαν στο πλάι των Ρώσων και εναντίον των Οθωμανών.

Το πιο σημαντικό από αυτά τα κινήματα ήταν τα Ορλωφικά. Πήραν το όνομά τους από τουςαδελφούς Ορλώφ που κατέφθασαν στην Πελοπόννησο το 1770, ως απεσταλμένοι του Τσάρου για να ξεσηκώσουν τους υπόδουλους Έλληνες.

Εκείνη την εποχή, Ρωσία και Τουρκία βρίσκονταν πάλι σε πόλεμο και υποκινούσαν τους υπόδουλους χριστιανούς να ξεσηκωθούν εναντίον του Σουλτάνου. Η εξέγερση των Ελλήνων, όπως και πολλών ορθόδοξων χριστιανικών λαών της Βαλκανικής (Σέρβοι, Βόσνιοι), απέτυχε. Ο εξεγερμένος ντόπιος πληθυσμός, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, έγινε θύμα τρομερών διώξεων και εκδίκησης από τα οθωμανικά στρατεύματα. Οι σφαγές που ακολούθησαν χαράχτηκαν βαθιά στη λαϊκή μνήμη και έκαναν τους υπόδουλους διστακτικούς σε επαναστατικά κηρύγματα για πολλές δεκαετίες.

Με τη λήξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου το 1774, ένα πολύ σημαντικό κέρδος για τους έλληνες ναυτικούς και εμπόρους ήταν η οικονομική ανάπτυξη που βοηθήθηκε πολύ από τη ρωσο – τουρκική συνθήκη (συμφωνία) του Κιουτσούκ Καϊναρτζή.

Για πολλά χρόνια οι Ρώσοι  αποτελούσαν μια δύναμη από την οποία περίμεναν βοήθεια οι χριστιανικοί λαοί.

 

 

24-11-2024

Ρήγας Φεραίος

Παρατηρήστε την παρακάτω εικόνα από το Βυζαντινό Μουσείο

Τι συμβολίζει;

 

 

Ο Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος) γεννήθηκε στη Θεσσαλία το 1757. Σπούδασε πρώτα στο χωριό του, το Βελεστίνο και μετά στη Ζαγορά, ένα χωριό του Πηλίου, στο Άγιο Όρος και στην Κωνσταντινούπολη. Λένε ότι εγκατάλειψε το χωριό του, όταν σκότωσε ένα Τούρκο που του φέρθηκε αυταρχικά. Στο Άγιο Όρος ήρθε σε επαφή με τη μεγάλη βιβλιοθήκη της Αθωνιάδας Ακαδημίας και με τις ιδέες του διαφωτισμού. Στην Κωνσταντινούπολη έμαθε ξένες γλώσσες και γνωρίστηκε με το μεγάλο διερμηνέα του σουλτάνου, τον οποίο ακολούθησε στην Μολδαβία, όταν αυτός έγινε ηγεμόνας της. Αργότερα έγινε γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας.

Όταν αυτός τιμωρήθηκε με αποκεφαλισμό για την ήττα των Τούρκων στο ρωσοτουρκικό πόλεμο, ο Ρήγας (σε ηλικία 33 ετών) διέφυγε στη Βιέννη, την οποία έκανε κέντρο της επαναστατικής του δράσης.

Μέρος της επαναστατικής του δράσης αποτελούσε η συγγραφή και έκδοση επαναστατικών τραγουδιών, όπως ο Θούριος και προκηρύξεων, του συντάγματος της ελληνικής δημοκρατίας, εκλαϊκευμένων επιστημονικών έργων κλπ. Για την επαναστατική του δράση συνελήφθη από την αυστριακή αστυνομία που τον παρέδωσε στους Οθωμανούς. Ύστερα από βασανιστήρια στραγγαλίστηκε μαζί με επτά συντρόφους του. Τα πτώματα τους πετάχτηκαν στο Δούναβη.

 

Τα πιο σημαντικά του έργα, αντιπροσωπευτικά των επαναστατικών πολιτικών του ιδεών, ήταν:

 

α) Η «Χάρτα της Ελλάδος», γνωστή και ως «Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα», δωδεκάφυλλος χάρτης, έργο μεγαλειώδες στη σύλληψη και την εκτέλεσή του. Απεικόνιζε όλη τη Βαλκανική, από το Δούναβη ως την Κρήτη και από το Ιόνιο ως τη Δυτική Μικρά Ασία, δηλαδή όλη την έκταση όπου οραματιζόταν ο Ρήγας να απλώσει το κίνημά του. Ο χάρτης ήταν διακοσμημένος με παραστάσεις από την ελληνική μυθολογία και από τις μεγάλες στιγμές της αρχαίας και της βυζαντινής ιστορίας. Είχε ακόμη επιγράμματα, καταλόγους Βυζαντινών αυτοκρατόρων, απεικονίσεις ελληνικών νομισμάτων και δίπλα στις σύγχρονες ονομασίες αναγράφονταν και οι αρχαίες. Δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε ως «Πατριδογνωστική εγκυκλοπαίδεια».

 

 

 

β) Ο «Θούριος», το έργο με την πιο πλατιά διάδοση στους υπόδουλους Έλληνες, ένα φλογερό επαναστατικό σάλπισμα, που καλούσε όλους τους λαούς της Βαλκανικής σε γενική εξέγερση.

 

γ) Το «Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας», 

η εφαρμογή σε συγκεκριμένο κείμενο των πολιτικών ιδεών του Ρήγα. Τυπώθηκε σε μεγάλο τετρασέλιδο, μαζί με το Θούριο και μια επαναστατική προκήρυξη, και είχε τον τίτλο «Νέα πολιτική διοίκησις των κατοίκων της Ρούμελης, της Μ. Ασίας, των Μεσογείων νήσων και της Βλαχομπογδανίας». Για τη σύνταξή του ο Ρήγας βασίστηκε στα γαλλικά επαναστατικά συντάγματα, και ιδιαίτερα στο σύνταγμα του 1793, και παρουσίαζε το πολίτευμα που θα επικρατούσε στην ελληνική δημοκρατία, η οποία θα προερχόταν από την επανάσταση. Το έργο κατασχέθηκε από την αυστριακή αστυνομία και μόνο χειρόγραφα αντίγραφά του σώθηκαν.

 

 

«Θούριος»

 

 

Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά, 
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, 
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά, 
να φεύγωμ’ απ’ τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, 
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς, 
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, 
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Τι σ’ ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψένουν, καθ’ ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθείς
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθείς.

Βουλγάροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί, 
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή, 
Για την ελευθερίαν, να ζωσωμεν σπαθί, 
πως είμαστ’ αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθεί.

Όσοι απ’ την τυραννίαν, πήγαν στην ξενιτιά
στον τόπον του καθ’ ένας, ας έλθει τώρα πια.
Και όσοι του πολέμου, την τέχνην αγροικούν
Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυρράνους να νικούν.

Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν, 
και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.
Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψει ο σταυρός, 
και στην δικαιοσύνην, να σκύψει ο εχθρός.

Ο κόσμος να γλιτώσει, απ’ αύτην την πληγή, 
κι ελεύθεροι να ζωμεν, αδέλφια εις την γη.

21-11-2024

Μαγνήτες και ηλεκτρομαγνητισμός

 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟ ΣΤΟ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟ

 

ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟ

 Εργαστήριο ηλεκτρομαγνητισμού

 

19-11-2024

Τρίτη 19/11, τα μαθήματα της ημέρας

Γλώσσα:

Διαβάζω για τη λίμερικ ποίηση ΕΔΩ

Βιβλίο, σ. 80, ανάγνωση, η δεύτερη παράγραφος αντιγραφή/ορθογραφία, περίληψη (στο τετράδιο εργασιών)

Βιβλίο εργασιών, σ. 47, 48, 49, ασκήσεις 3, 4, 5

Μαθηματικά:

βιβλίο σ. 37-38

βιβλίο εργασιών σ. ασκήσεις 1,2,3

Ιστορία:

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

 

 

 

19-11-2024

Μικροί ποιητές !!

Λίμερικ ποίηση

Λίμερικ ονομάζεται ένα είδος ποίησης, με χαρακτηριστική, σύντομη, χιουμοριστική σύσταση μίας στροφής πέντε στοίχων και ομοιοκαταληξία aabba. Τα ποιήματα του είδους λίμερικ διηγούνται μια σύντομη ιστορία, και καταλήγουν σε ένα ανέκδοτο.

Η ιστορία των λίμερικς ξεκινάει στην Αγγλία του 1820, αν και σύμφωνα με τον Θωμά Ακινάτη ήταν διαδεδομένα από τον μεσαίωνα. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος, το οποίο προέρχεται από

την ομώνυμη πόλη της Ιρλανδίας

το ιρλανδικό στρατιωτικό τραγούδι „Will you come up to Limerick“ (18ος αι.)

την συλλογή παιδικών τραγουδιών και λαχνισμάτων Mother Goose’s Melody του 1765.

Hickory, dickory, dock!
The mouse ran up the clock.

   The clock struck one –
   The mouse ran down.
Hickory, dickory, dock!

Ξακουστά είναι εκείνα του Έντουαρντ Λιρ (Edward Lear), που το 1864 δημοσίευσε μια ποιητική συλλογή με λίμερικ, με τον τίτλο The book of nonsense :
There was an Old Man with a nose,
Who said, ‘If you choose to suppose,
That my nose is too long,
You are certainly wrong!’
That remarkable Man with a nose.

 

 

Δείτε όλη την εικονογραφημένη συλλογή ποιημάτων «The book of nonsense»  ΕΔΩ

Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης.Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά.
Εδώ το πρώτο της συλλογής :
Ήταν μια κοπέλα από τη Σάμο
που έχωσε το δεξί της στην άμμο
και με τ’ άλλο χέρι
εκρατούσε ένα αστέρι
ετούτη η κοπέλα απ’ τη Σάμο.

Τα λίμερικ ομοιοκαταληκτούν συνήθως αα-ββ-α.

Ο πρώτος στίχος περιέχει την παρουσίαση του πρωταγωνιστή

Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.

Στον τρίτο και τέταρτο έχουμε την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας.

Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στην εμφάνιση ενός τελικού επιθέτου ή παραλόγου.

 

Δοκιμάζουμε να γράψουμε κι εμείς λίμερικ :

 

Ο μικρός ο παπαγάλος
που ήτανε ο ράμφος του μεγάλος
μέσα στο κλουβί το σιδερένιο
κοίταγε το καμπαναριό το ασημένιο
Ο πολύχρωμος ο παπαγάλος.
 
Χθες έφαγα μια πίτα κεράσι
που ένας φούρναρης με είχε κεράσει
αυτή η πίτα ήταν χαλασμένη
πήγα στο γιατρό που στη Σεβαστουπόλεως μένει
Αχ, αυτή η χαλασμένη πίτα κεράσι !
 
Το μικρό μου το σκυλάκι
όμορφο σαν λουλουδάκι
κάθε μέρα όλη μέρα με παιχνίδια ασχολιόταν
κάθε νύχτα όλη νύχτα μες το σπίτι του κοιμόταν
το γλυκούλι το σκυλάκι.
 
Είχα την κόρη μου την Άννη
που έγινε σαν το τρυπάνι
και της έδωσαν μολύβι
σαν την πορτοκαλάδα ΗΒΗ
την καημένη την Άννη !

 

 Ήταν ένα αγόρι απ’ την Ελλάδα
κι έφαγε μια φασολάδα
και σαν είπε την αλήθεια
έφαγε και τα ρεβύθια
κι όταν τα ‘φαγε όλα αυτά έπαθε τρομερή τρομερή ζαλάδα


Ήταν ένας μικρός σκατζοχοίρος
που ντυνότανε προχείρως
του ’ρθε μια ιδέα
να πάει στην Ιτέα
ο φανταστικότερος σκατζοχοίρος.
 
Ήταν ένα μικρό άλογο βαρεμένο
που ψήλωσε και έγινε μεθυσμένο
έγινε χοντρό
κι έπεσε ξερό
αυτό το άλογο το μεθυσμένο.
 
Μια μέρα έπαιζα ποδόσφαιρο
αλλά τελικά έπαιζα κακόσφαιρο
έβαλα ένα γκολ
και είπα καταλάθος «μπολ» !
Αχ, τι ωραίο ποδόσφαιρο !
 
Ήταν ένας γέρος
που δεν ήξερε το μέρος
Ρώτησε μια γάτα
και του ‘πε «φάε τη σαλάτα»
πάει ο άσχημος ο γέρος.
 
Ήτανε ένα αγόρι από το Λονδίνο
και ταξίδια πολλά έκανε στο Πεκίνο
τον φωνάζανε μικρούλη
επειδή ήτανε γκυκούλι
Αχ αυτό το περίεργο αγόρι από το Λονδίνο.
 
Ήτανε μια γόμα
που είχε ωραίο χρώμα
μια μέρα είπε στο χαρτί
γιατί δε μου σβήνεις το «τι» ;
Αυτή η πολύχρωμη γόμα.
 
Στη γιορτή μου τη μεγάλη
που ήταν στην Εκάλη
η γάτα μου έσπασε ένα βάζο
και τώρα άλλο στη θέση του βάζω
για τη γιορτή μου τη μεγάλη
 
Ήταν ένας σκύλος
που τριγυρνούσε σαν ψύλλος
με κόκκινα γυαλιά
όλοι τον υποδέχονταν σαν βασιλιά
ετούτος ο τυχερός σκύλος.
 
Ήταν ένας ποντικός
που ήταν όλων ο αρχηγός
και τον καμάρωναν μα τα ‘κανε σαλάτα
γιατί έσπασε τα ιερά τα πιάτα
κι έφυγε σαν αετός.
 
Ήταν ένας μεθυσμένος
που παραπατούσε ζαλισμένος
πήγε στο δρομάκι
και πάτησε ένα γατάκι
ο γέρο – μεθυσμένος.
 
Έτρωγα μαλλί της γριάς
και με ρωτούσε ένας μαλλιάς :
«Πάμε να παίξουμε ποδοσφαιράκι;
Έλα μην κάνεις σαν κοριτσάκι.
Όλο με νικάς, μάλλον σου δίνει τύχη το μαλλί της γριάς».

 

19-11-2024

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

A. Μέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα οι ορθόδοξοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την παιδεία και τα γράμματα.

Οι μορφωμένοι ήταν λίγοι και οι περισσότεροι από αυτούς κληρικοί. Αυτή η περιορισμένη εκπαίδευση είχε θρησκευτικό χαρακτήρα.

Οι δάσκαλοι ήταν κυρίως κληρικοί και δίδασκαν στα λίγα αγόρια που ήταν μαθητές τους λίγη αριθμητική, ανάγνωση και γραφή από το Ψαλτήρι και την Οκτώηχο.

Οι μορφωμένοι αντέγραφαν βιβλία, έγραφαν θεολογικά κείμενα, χρονικά και θρήνους για την οθωμανική κατάκτηση.

Συνήθως χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα (που ήταν και η γλώσσα της εκκλησίας) και σπανιότερα σλαβικές γλώσσες.

Η Μεγάλη του Γένους Σχολή. Κωνσταντινούπολη

B. Από τις αρχές του 17ου αιώνα και μετά το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και αρκετοί πλούσιοι ορθόδοξοι (κυρίως έμποροι) ιδρύουν σχολεία.

Όλο και πιο πολλοί ορθόδοξοι μαθαίνουν γράμματα. Όμως οι συντριπτικά περισσότεροι παραμένουν αγράμματοι. Τα σχολεία χωρίζονται σε δύο κύκλους.

Ο κατώτερος συνεχίζει να διδάσκει ό,τι και παλιότερα. Στον ανώτερο διδάσκονται επίσης γραμματική, συντακτικό και κείμενα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων.

Σε πολύ λίγα σχολεία δίδασκαν φιλοσοφία, μαθηματικά και επιστήμες.

Η εκκλησία ήταν αρνητική σε πολλές νέες φιλοσοφικές και επιστημονικές θεωρίες που έρχονταν από την Ευρώπη.

Γ. Από τα μέσα του 18ου αιώνα και μετά τα σχολεία και οι σχολές αυξήθηκαν.

Είχε προηγηθεί ο πλουτισμός πολλών ορθόδοξων εμπόρων και ναυτικών, που δημιούργησαν τις ελληνικές παροικίες, και μεγάλα διεθνή εμπορικά δίκτυα. Γύρω από αυτούς τους ανθρώπους αναπτύχθηκε ο νεοελληνικός διαφωτισμός.

Γι’ αυτό στα νέα σχολεία διδάσκονταν όλο και περισσότερο οι σύγχρονες επιστημονικές γνώσεις και τα έργα των αρχαίων ελλήνων. Τέτοια σχολεία λειτούργησαν στα Γιάννενα, στο Άγιο Όρος, στη Σμύρνη, στη Χίο, στο Αϊβαλί (στη δυτική Μικρά Ασία, στις Μηλιές, του Πηλίου και αλλού. Στα σχολεία τώρα πια δάσκαλοι δεν είναι μονάχα ιερείς.

Εκτός από τη δημιουργία σχολείων ο νεοελληνικός διαφωτισμός στον αγώνα του χρησιμοποίησε και άλλα μέσα: μετάφραση και έκδοση βιβλίων, έκδοση εφημερίδων, συγγραφή βιβλίων κλπ.

Τότε τα σχολεία και η μόρφωση απέκτησαν νέο νόημα.

Έγιναν ο δρόμος για καλύτερη δουλειά και ατομικό πλούτο αλλά και εργαλείο για μια καλύτερη κοινωνία.