|
 13-01-2025 Γλώσσα:
39 καφενεία και ένα κουρείο
Αντιγραφή και ορθογραφία η παράγραφος «Μέσα στη νύχτα και στη μυρωδιά ξεφυτρώνουν και πάλι τα λουκούμια-καφενεία μου. Καθαρίζω την άχνη τους και αναγνωρίζω τα μαρμάρινα τραπέζια, τα ποτηράκια του ούζου, τα μικρά κανονάκια του κονιάκ, τα πιατέλια με τους μεζέδες και τα ψωμάκια αντίδωρα»
Ασκήσεις: 3β στο τετράδιο, 4 πάνω στο βιβλίο
Μαθηματικά:
Βιβλίο εργασιών, σ.15, άσκηση 2, πρόβλημα1 και πρόλβημα 2
Ιστορία:
Διάβασε την παρουσίαση και απάντησε στο τετράδιο στις ερωτήσεις
 13-01-2025
Η έναρξη της Επανάστασης στη Μολδοβλαχία (1821)
Οι Φιλικοί με αρχηγό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη αποφάσισαν να ξεκινήσει η Επανάσταση από τη Μολδοβλαχία. Η Επανάσταση ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 1821. Οι επαναστάτες συνάντησαν σημαντικές δυσκολίες. Οι Μεγάλες Δυνάμεις και ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ καταδίκασαν την επανάσταση, ο τσάρος της Ρωσίας καθαίρεσε τον Υψηλάντη και επέτρεψε στον τουρκικό στρατό να εισβάλει στην περιοχή.
Η αποφασιστικότερη μάχη δόθηκε στο Δραγατσάνι (1821) όπου οι Ιερολοχίτες έπεσαν μέχρι ενός στο πεδίο της μάχης. Η επανάσταση πλέον είχε σβήσει στη Μολδοβλαχία. Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία είχε και τη θετική της πλευρά, αφού ανάγκασε τους Τούρκους να στείλουν ένα μέρος του στρατού τους στην περιοχή διασπώντας έτσι τις δυνάμεις τους.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1)Γιατί η Επανάσταση ξεκίνησε από τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες (Μολδαβία και Βλαχία);
2)Πότε ξεκίνησε η επανάσταση στη Μολδοβλαχία;
3)Η Επανάσταση συνάντησε δυσκολίες; Τι έκανε ο Υψηλάντης με τους επαναστάτες στο Βουκουρέστι;
4)Ποια ήταν η αντίδραση των Μεγάλων Δυνάμεων, του Πατριάρχη και της Ρωσίας απέναντι στην εξέγερση αυτή;
5) Πώς αντιμετώπισε ο Υψηλάντης τον πολυάριθμο οθωμανικό στρατό και πού έγινε η πιο σημαντική μάχη;
6)Ποια η τύχη του Υψηλάντη, των άλλων Ελλήνων και των οπλαρχηγών Ολύμπιου και Φαρμάκη;
7)Ποια ήταν η θετική πλευρά της εξέγερσης στη Μολδοβλαχία;
 09-01-2025
 06-01-2025

Το χταπόδι και η παραλλαγή του για να μη γίνεται αντιληπτό από τους εχθρούς του:

 22-12-2024 Κυκλοφόρησε το πρώτο χριστουγεννιάτικο τεύχος! Κάντε κλικ στην εικόνα παρακάτω για να το ξεφυλλίσετε

 22-12-2024
Αρκετοί άνθρωποι στις αρχές του 19ου αιώνα είχαν επηρεαστεί από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης. Πίστευαν ότι ανήκαν στο ελληνικό Έθνος και όχι στο ρουμ μιλέτ. Ένιωθαν δηλαδή ότι ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους όχι μόνο για τη θρησκεία τους, αλλά και για τη γλώσσα τους και την καταγωγή τους από τους αρχαίους Έλληνες.
Το 1814 στην Οδησσό της Νότιας Ρωσίας, τρεις Έλληνες έμποροι με αυτές τις ιδέες, αποφάσισαν να ιδρύσουν μια μυστική (συνωμοτική) οργάνωση. Με την οργάνωση αυτή ήθελαν να προετοιμάσουν την ελληνική επανάσταση εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Την ονόμασαν Φιλική Εταιρεία. Ιδρυτές ήταν οι: Εμμανουήλ Ξάνθος, Αθανάσιος Τσακάλωφ και Νικόλας Σκουφάς. Στα τέσσερα πρώτα χρόνια, ως το 1818, η Φιλική Εταιρεία δεν είχε μεγάλη επιτυχία. Δύσκολα γινόταν κανείς μέλος της. Λέγεται ότι ως τότε είχε μόνο 30 μέλη. Το 1818 η έδρα της Φιλικής Εταιρείας μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και η ηγεσία της (Αρχή) μεγάλωσε. Σ’ αυτήν μπήκαν σημαντικοί Φαναριώτες (π.χ. Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος). Ένας από αυτούς, ο αξιωματικός του ρωσικού στρατού Αλέξανδρος Υψηλάντης, έγινε αρχηγός της Εταιρείας το 1820. Την ίδια περίοδο η Φιλική Εταιρεία άρχισε να επεξεργάζεται με περισσότερες λεπτομέρειες το σχέδιο της για την Επανάσταση.
Η Φιλική Εταιρεία προσπάθησε με επιτυχία να πολλαπλασιάσει τα μέλη της Η προσπάθεια αυτή είχε σημαντικά αποτελέσματα, αλλά άνισα. Αλλού πήγε πολύ καλά και αλλού λιγότερο καλά. Ιδιαίτερη επιτυχία γνώρισε στην Πελοπόννησο. Στην επιτυχία αυτή πρέπει να βοήθησε σημαντικά και η οικονομική κρίση που είχε τότε ξεσπάσει.
Τα πρώτα βήματα της Φιλικής Εταιρείας συνέπεσαν με την ήττα του Ναπολέοντα (1815) και την ίδρυση της Ιερής Συμμαχίας. Στη συμμαχία αυτή συμμετείχαν αρχικά η Ρωσία, η Αυστρία και η Πρωσία ενώ λίγο αργότερα προστέθηκαν η Αγγλία και η Γαλλία (Μεγάλες δυνάμεις) . Κύριος στόχος τους ήταν αποκλείσουν την δυνατότητα οργάνωσης επαναστάσεων και να περιορίσουν το ρεύμα των ιδεών της Γαλλικής επανάστασης που έβαζε σε κίνδυνο τα μοναρχικά καθεστώτα αυτών των χωρών. Το διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο έπρεπε να κινηθεί η Φιλική Εταιρεία για να προετοιμάσει την Ελληνική Επανάσταση ήταν ιδιαίτερα εχθρικό, αφού κάθε υποψία επαναστατικής κίνησης καταδικαζόταν ως επικίνδυνη για τα συμφέροντα των Μεγάλων δυνάμεων .
Ερωτήσεις κατανόησης
1.Πότε , πού και από ποιους ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία; Ποιος ήταν ο σκοπός της;
2.Πού έγιναν οι πρώτες εγγραφές μελών ; Πώς γινόταν η μύηση των Φιλικών;
3. Πού στηριζόταν η προσπάθεια των Φιλικών; Τι άφηναν να εννοηθεί;
4.Πότε και πού μεταφέρθηκε η έδρα της Φιλικής Εταιρείας; Ποια γνωστά ονόματα της Επανάστασης του ΄21 έγιναν μέλη της;
5.Σε ποιον πρότειναν τα μέλη της Φιλικής Εταιρεία να τεθεί επικεφαλής και αρνήθηκε ; Ποιος έγινε τελικά αρχηγός της;
6.Ποιο ήταν το σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας για το ξεκίνημα της Επανάστασης;
7.Βάλε τα ονόματα των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας.

…………………………………………… ……………………………….. …………………………………….
8. Γράψε για την Ιερά Συμμαχία. Ποιοι την ίδρυσαν και ποιος ήταν ο σκοπός της;
Κατέβασε το αρχείο (χρησιμοποιώντας το microsoft edge ή το Mozilla Firefox): φιλική εταιρεία2
 11-12-2024 Παρουσίαση στην τάξη της κατασκευής του μαθητή Ρ. με τη βοήθεια και την εποπτεία της κυρίας Κατερίνας

https://youtube.com/shorts/cXnc6vb3IY4?feature=share
 10-12-2024 ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΨΑΡΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΘΕΣΗ
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ

 25-11-2024
Το κίνημα του Λάμπρου Κατσώνη

Ο Λάμπρος Κατσώνης (1752–1804) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Ρωσικού ΑυτοκρατορικούΣτρατού (ή Ναυτικού). Με την έναρξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου, το 1787, πήγε στη Τεργέστη, όπου παρέλαβε από τους εκεί Έλληνες ομογενείς μερικά πλοία με τα οποία ξεκίνησε τις επιδρομές και τις επιθέσεις κατά των Τουρκικών στο Ιόνιο Πέλαγος.
Σταδιακά επεκτάθηκε και στο Αιγαίο, όπου το 1788 νίκησε τον τουρκικό στόλο. Ωστόσο αργότερα η Τουρκία και η Ρωσία συμφιλιώθηκαν. Ο Κατσώνης διαμαρτυρήθηκε για την ρωσοτουρκική ειρήνη, κατηγορώντας τη ρωσική πολιτική, η οποία είχε αγνοήσει τους Έλληνες και τον αγώνα τους για ανεξαρτησία.
Συνέπεια αυτού ήταν η Μεγάλη Αικατερίνη, τσαρίνα της Ρωσίας, να του αφαιρέσει τον βαθμό και να του απαγορεύσει να κάνει χρήση της ρωσικής σημαίας. Μετά από πολλές μάχες και ναυμαχίες στο Αιγαίο, ο Κατσώνης και όσοι σύντροφοί του επέζησαν, κατέφυγαν τα Επτάνησα.
Το κίνημα του Λάμπρου Κατσώνη δεν ήταν η μόνη περίπτωση ένοπλης εξέγερσης ενάντια στο Σουλτάνο. Τα χρόνια πριν από την επανάσταση του 1821 δεν ήταν χρόνια ηρεμίας.
Στη διάρκεια των τεσσάρων αιώνων της οθωμανικής κυριαρχίας έγιναν πολλές εξεγέρσεις των υπόδουλων εναντίον των Οθωμανών.
Οι περισσότερες από τις εξεγέρσεις αυτές υποκινούνταν από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, οι οποίες, όταν βρίσκονταν σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, προσπαθούσαν να δημιουργήσουν αναταραχή στο εσωτερικό της, για να διασπάσουν τον τουρκικό στρατό και να τον αποδυναμώσουν.
 Διονύσιος ο Φιλόσοφος
Α. Ξεχωριστή περίπτωση αμφισβήτησης του σουλτάνου υπήρξε ο μορφωμένος και προοδευτικός μητροπολίτης Λάρισας Διονύσιος ο Φιλόσοφος (ή σκυλόσοφος) , ο οποίος στις αρχές του 17ου αιώνα, ηγήθηκε τριών εξεγέρσεων εναντίον των Οθωμανών στην περιοχή της Θεσσαλίας και της Ηπείρου.
Η ήττα της τελευταίας εξέγερσης στα Γιάννενα σήμανε και το τραγικό τέλος του.

Β. Σε όλο το 16ο και το 17οαιώνα ο χώρος του αιγαίου πελάγους και η σημερινή νότια Ελλάδα ήταν η σκηνή αλλεπάλληλων συγκρούσεων μεταξύ Οθωμανών και Βενετών. Αυτές οι συγκρούσεις είχαν αποτελέσματα στη ζωή των ανθρώπων

.
Για παράδειγμα, η Πελοπόννησος πέρασε για τριάντα περίπου χρόνια στα χέρια των Βενετών.
Σημαντικότερο γεγονός ήταν η ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571 όπου ο ενωμένος ευρωπαϊκός στόλος διέλυσε τον οθωμανικό στόλο.
Γ. Τον επόμενο αιώνα, τον 18ο, την κυριαρχία των Οθωμανών στο Αιγαίο αμφισβήτησαν οι Ρώσοι.

Για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους, ήθελαν να μπορούν να ελέγχουν τα βόρεια παράλια της Μαύρης Θάλασσας και να ταξιδεύουν ελεύθερα και να εμπορεύονται στη Μεσόγειο.
Για τους σκοπούς αυτούς έκαναν αλλεπάλληλους πολέμους με τους Οθωμανούς. Στους πολέμους αυτούς ήθελαν για συμμάχους τους χριστιανικούς λαούς της βαλκανικής χερσονήσου.
Πράγματι πολλές φορές χριστιανικοί πληθυσμοί βρέθηκαν στο πλάι των Ρώσων και εναντίον των Οθωμανών.
Το πιο σημαντικό από αυτά τα κινήματα ήταν τα Ορλωφικά. Πήραν το όνομά τους από τουςαδελφούς Ορλώφ που κατέφθασαν στην Πελοπόννησο το 1770, ως απεσταλμένοι του Τσάρου για να ξεσηκώσουν τους υπόδουλους Έλληνες.
Εκείνη την εποχή, Ρωσία και Τουρκία βρίσκονταν πάλι σε πόλεμο και υποκινούσαν τους υπόδουλους χριστιανούς να ξεσηκωθούν εναντίον του Σουλτάνου. Η εξέγερση των Ελλήνων, όπως και πολλών ορθόδοξων χριστιανικών λαών της Βαλκανικής (Σέρβοι, Βόσνιοι), απέτυχε. Ο εξεγερμένος ντόπιος πληθυσμός, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, έγινε θύμα τρομερών διώξεων και εκδίκησης από τα οθωμανικά στρατεύματα. Οι σφαγές που ακολούθησαν χαράχτηκαν βαθιά στη λαϊκή μνήμη και έκαναν τους υπόδουλους διστακτικούς σε επαναστατικά κηρύγματα για πολλές δεκαετίες.
Με τη λήξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου το 1774, ένα πολύ σημαντικό κέρδος για τους έλληνες ναυτικούς και εμπόρους ήταν η οικονομική ανάπτυξη που βοηθήθηκε πολύ από τη ρωσο – τουρκική συνθήκη (συμφωνία) του Κιουτσούκ Καϊναρτζή.
Για πολλά χρόνια οι Ρώσοι αποτελούσαν μια δύναμη από την οποία περίμεναν βοήθεια οι χριστιανικοί λαοί.


 24-11-2024 Παρατηρήστε την παρακάτω εικόνα από το Βυζαντινό Μουσείο
Τι συμβολίζει;

Ο Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος) γεννήθηκε στη Θεσσαλία το 1757. Σπούδασε πρώτα στο χωριό του, το Βελεστίνο και μετά στη Ζαγορά, ένα χωριό του Πηλίου, στο Άγιο Όρος και στην Κωνσταντινούπολη. Λένε ότι εγκατάλειψε το χωριό του, όταν σκότωσε ένα Τούρκο που του φέρθηκε αυταρχικά. Στο Άγιο Όρος ήρθε σε επαφή με τη μεγάλη βιβλιοθήκη της Αθωνιάδας Ακαδημίας και με τις ιδέες του διαφωτισμού. Στην Κωνσταντινούπολη έμαθε ξένες γλώσσες και γνωρίστηκε με το μεγάλο διερμηνέα του σουλτάνου, τον οποίο ακολούθησε στην Μολδαβία, όταν αυτός έγινε ηγεμόνας της. Αργότερα έγινε γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας.
Όταν αυτός τιμωρήθηκε με αποκεφαλισμό για την ήττα των Τούρκων στο ρωσοτουρκικό πόλεμο, ο Ρήγας (σε ηλικία 33 ετών) διέφυγε στη Βιέννη, την οποία έκανε κέντρο της επαναστατικής του δράσης.
Μέρος της επαναστατικής του δράσης αποτελούσε η συγγραφή και έκδοση επαναστατικών τραγουδιών, όπως ο Θούριος και προκηρύξεων, του συντάγματος της ελληνικής δημοκρατίας, εκλαϊκευμένων επιστημονικών έργων κλπ. Για την επαναστατική του δράση συνελήφθη από την αυστριακή αστυνομία που τον παρέδωσε στους Οθωμανούς. Ύστερα από βασανιστήρια στραγγαλίστηκε μαζί με επτά συντρόφους του. Τα πτώματα τους πετάχτηκαν στο Δούναβη.
Τα πιο σημαντικά του έργα, αντιπροσωπευτικά των επαναστατικών πολιτικών του ιδεών, ήταν:
α) Η «Χάρτα της Ελλάδος», γνωστή και ως «Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα», δωδεκάφυλλος χάρτης, έργο μεγαλειώδες στη σύλληψη και την εκτέλεσή του. Απεικόνιζε όλη τη Βαλκανική, από το Δούναβη ως την Κρήτη και από το Ιόνιο ως τη Δυτική Μικρά Ασία, δηλαδή όλη την έκταση όπου οραματιζόταν ο Ρήγας να απλώσει το κίνημά του. Ο χάρτης ήταν διακοσμημένος με παραστάσεις από την ελληνική μυθολογία και από τις μεγάλες στιγμές της αρχαίας και της βυζαντινής ιστορίας. Είχε ακόμη επιγράμματα, καταλόγους Βυζαντινών αυτοκρατόρων, απεικονίσεις ελληνικών νομισμάτων και δίπλα στις σύγχρονες ονομασίες αναγράφονταν και οι αρχαίες. Δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε ως «Πατριδογνωστική εγκυκλοπαίδεια».
β) Ο «Θούριος», το έργο με την πιο πλατιά διάδοση στους υπόδουλους Έλληνες, ένα φλογερό επαναστατικό σάλπισμα, που καλούσε όλους τους λαούς της Βαλκανικής σε γενική εξέγερση.

γ) Το «Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας»,
η εφαρμογή σε συγκεκριμένο κείμενο των πολιτικών ιδεών του Ρήγα. Τυπώθηκε σε μεγάλο τετρασέλιδο, μαζί με το Θούριο και μια επαναστατική προκήρυξη, και είχε τον τίτλο «Νέα πολιτική διοίκησις των κατοίκων της Ρούμελης, της Μ. Ασίας, των Μεσογείων νήσων και της Βλαχομπογδανίας». Για τη σύνταξή του ο Ρήγας βασίστηκε στα γαλλικά επαναστατικά συντάγματα, και ιδιαίτερα στο σύνταγμα του 1793, και παρουσίαζε το πολίτευμα που θα επικρατούσε στην ελληνική δημοκρατία, η οποία θα προερχόταν από την επανάσταση. Το έργο κατασχέθηκε από την αυστριακή αστυνομία και μόνο χειρόγραφα αντίγραφά του σώθηκαν.
«Θούριος»
Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ’ απ’ τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Τι σ’ ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψένουν, καθ’ ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθείς
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθείς.
Βουλγάροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζωσωμεν σπαθί,
πως είμαστ’ αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθεί.
Όσοι απ’ την τυραννίαν, πήγαν στην ξενιτιά
στον τόπον του καθ’ ένας, ας έλθει τώρα πια.
Και όσοι του πολέμου, την τέχνην αγροικούν
Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυρράνους να νικούν.
Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.
Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψει ο σταυρός,
και στην δικαιοσύνην, να σκύψει ο εχθρός.
Ο κόσμος να γλιτώσει, απ’ αύτην την πληγή,
κι ελεύθεροι να ζωμεν, αδέλφια εις την γη.
|
|