Πρόκειται για ένα απόσπασμα από το βιβλίο Λαμπερά αγκάθια, του Γιώργου Μπόντη.
Αυτή είναι η κεφάτη ιστορία της πιο τρελής και παράδοξης παρέας που υπήρξε ποτέ, μιας παρέας που θέλησε να κυνηγήσει την ομορφιά και το όνειρο σ’ έναν κόσμο ασχήμιας, όπου τα όνειρα θεωρούνται εξωπραγματικά. Είναι η ιστορία του Πορκιουπίνου, ενός μικρού σκαντζόχοιρου που -άγνωστο γιατί- γεννήθηκε με τη μορφή αυτή αντί για την ανθρώπινη. Και είναι ακόμη η ιστορία ενός ανθρώπου που -επίσης άγνωστο γιατί- γεννήθηκε με μαλλιά αντί γι’ αγκάθια. Και, φυσικά, είναι η ιστορία των αμέτρητων ποικιλόμορφων φίλων τους, που βάλθηκαν ν’ αποδείξουν ότι, όταν κυνηγάς την ομορφιά και το όνειρο, δεν έχει καμία σημασία κατά πόσο έχεις μαλλιά, πούπουλα ή αγκάθια. Αρκεί να έχεις κέφι, διάθεση για περιπέτεια και πίστη στην ιδέα ότι τα όνειρα μπορεί να γίνουν πραγματικότητα. Κοντολογίς, είναι μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή.
Εύχομαι από καρδιάς σε όλα τα παιδιά του Στ1 καλό καλοκαίρι και καλή συνέχεια στο γυμνάσιο.
Κρατάμε τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί, τα μαθήματα, τις γιορτές, τις πρόβες, τις εκδρομές, αλλά και τις δυσκολίες, τις γκρίνιες, τους καβγάδες, τα παιχνίδια στα διαλείμματα, το ποδόσφαιρο, το πινγκ πονγκ, τα τραγούδια, όλα όσα ζήσαμε και περάσαμε αυτά τα χρόνια.
Σας εύχομαι να δείτε τα όνειρά σας να γίνονται πραγματικότητα!
Αυτή είναι η τελευταία μας μουσική καλημέρα. Με αυτήν κλείνουμε ένα κύκλο που ξεκίνησε στις 11 Μαρτίου, όταν το σχολείο μας έκλεισε λόγω πανδημίας.
Στις δύσκολες και μοναχικές στιγμές που περάσαμε, η ιστοσελίδα μας ήταν μια συντροφιά, μια παρηγοριά, μια αχτίδα φωτός, μια χαραμάδα μέσα από την οποία βλέπαμε ο ένας τον άλλον κι όλοι μαζί το σχολείο μας.
Όχι για να αντικαταστήσει το σχολείο, το μάθημα, το διάλειμμα και τις παρέες μας. Αυτά δεν μπορούν να αντικατασταθούν με τίποτα. Αλλά για να κρατήσει ζωντανή την επαφή μας, την επικοινωνία μας, τη σχέση μας. Όμως οι μέρες μετράνε αντίστροφα και την επόμενη εβδομάδα θα είμαστε επιτέλους πάλι στο σχολείο.
Αν πατήσετε πάνω στην ετικέτα «Μουσικές καλημέρες» μπορείτε να δείτε και να ξανακούσετε όλα τα τραγούδια που συντρόφευσαν τα μοναχικά πρωινά αυτής της περίεργης άνοιξης.
Το τελευταίο μας τραγούδι είναι το βαλς των ματιών. Ο Σταύρος Λάντσιας, ένας νέος συνθέτης και μουσικός, συνθέτει και παίζει το θέμα The Waltz of the Eyes, ένα από τα πιο γνωστά θέματα – οργανικά τραγούδια στην ελληνική μουσική, που παίζεται σε πολλά θέματα ραδιοφώνου και τηλεόρασης. Απολαύστε το τραγούδι και το βίντεο που μοιάζει να είναι βγαλμένο από παραμύθι με δράκους-βασιλιάδες και κακές βασίλισσες, λάμιες, αρλεκίνους και μάγισσες, παλικάρια που προσπαθούν να σώσουν μια όμορφη κοπέλα αντιμετωπίζοντας χίλιες δυσκολίες.
Το σχολείο μας ανοίγει ξανά τις πόρτες του και σας περιμένει!
Μια δύσκολη περίοδος πέρασε. Από την επόμενη εβδομάδα θα είμαστε πάλι μαζί, το σχολείο μας θα πλημμυρίσει από χαρές και γέλια. Σίγουρα τίποτα δεν θα είναι όπως πριν, σίγουρα θα έχουμε νέες δυσκολίες να αντιμετωπίσουμε, αλλά θα είμαστε μαζί και θα όλα θα είναι καλύτερα και πιο εύκολα. Θα τα καταφέρουμε!
Απολαύστε τη Βουγιουκλάκη να υποδύεται την «Παπασταύρου», μια ζωηρή και χαριτωμένη μαθήτρια σε μια σχολική εκδρομή.
Το μέλλον είναι μπροστά σας και σας ανήκει με όλες του τις φωτεινές και χαρούμενες στιγμές!
Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, το soundtrack της ομότιτλης ταινίας της Disney του 1937, ήταν το πρώτο εμπορικό soundtrack ταινίας. Κυκλοφόρησε το 1938 ως Τραγούδια από τη Χιονάτη και τους επτά νάνους της Walt Disney και από τότε έχει δει πολλές επεκτάσεις και επανεκδόσεις. Ακούστε εδώ το τραγούδι των νάνων…
Σε λίγους μήνες θα είσαι μαθητής-τρια γυμνασίου. Γράψε στο τετράδιό σου ένα κείμενο με θέμα : Το γυμνάσιο
Τι περιμένεις, τι σε ανησυχεί, τι σε προβληματίζει; Ποιες είναι οι ελπίδες σου; Υπάρχει κάτι που σε αγχώνει; Περιμένεις να αλλάξει η καθημερινότητά σου;