25-03-2021

25η Μαρτίου 1821 – μια ενδιαφέρουσα ταινία για την έξοδο του Μεσολογγίου

Πίνακας του ζωγράφου Θεόδωρου Βρυζάκη, 1858

Σήμερα παιδιά, θα μιλήσουμε για μια ιστορία, που την έγραψαν άνθρωποι απλοί και καθημερινοί, μια ιστορία όμως τόσο συναρπαστική που μοιάζει με παραμύθι.

 

Πριν πολλά, πάρα πολλά χρόνια, ας πούμε, την εποχή που ζούσαν οι παππούδες των παππούδων μας κι ακόμα πιο παλιά, οι χώρες και οι λαοί των Βαλκανίων δεν ήταν ελεύθεροι. Ήταν υποταγμένοι στην πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Την ίδια εποχή, όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, όπως η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία, είχαν φτιάξει μια Ιερή Συμμαχία και σκοπό τους είχαν να μην επιτρέψουν σε κανένα λαό να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.

 

Κι όμως, μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες, άνθρωποι απλοί, φτωχοί και αγράμματοι, αποφάσισαν να ξεσηκωθούν, να αγωνιστούν για να αλλάξουν τη ζωή τους και τη μοίρα τους. Το σκλαβωμένο άνθρωπο, αυτόν που δεν ήταν ελεύθερος, την εποχή εκείνη τον έλεγαν ραγιά. Ας κλείσουμε λοιπόν τα μάτια κι ας ταξιδέψουμε μαζί 199 χρόνια πίσω. Ο ραγιάς είναι φτωχός, είναι ας πούμε ένας αγρότης που δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ, εφτά μέρες τη βδομάδα, σε χωράφια ξένα, για να ζήσει αυτός και η οικογένειά του. Έρχεται όμως μια στιγμή, μια μοναδική στη ζωή του αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία στιγμή, που μια ιδέα, μια ευγενική τρέλα, ένα όνειρο, φωτίζει τη σκέψη του και ζεσταίνει την καρδιά του.

 

Κι ο ραγιάς ονειρεύεται. Ονειρεύεται ότι η γη που δουλεύει του ανήκει, ονειρεύεται ότι ο ιδρώτας του πληρώνεται με δικαιοσύνη και αλήθεια, ονειρεύεται ότι υπάρχει σχολείο για να γιατρέψει την άγνοια και φάρμακο να τρομάξει το θάνατο. Ονειρεύεται ότι το τραπέζι του γεμίζει κι ότι η γη του είναι λεύτερη κι ότι είναι θέμα του λαού του να κυβερνά και να κυβερνιέται. Και ονειρεύεται ότι πρέπει να αγωνιστεί για να αποκτήσει αυτό το όνειρο, ονειρεύεται πως πρέπει να υπάρξουν θυσίες για να υπάρξει ζωή. Κάτι του λέει πως το όνειρό του και η επιθυμία του είναι επιθυμία πολλών και πάει να τους βρει.

 

 

Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησε ο αγώνας για την ελευθερία. Κάπως έτσι ξεκίνησε κι η επανάσταση του 1821. Σήμερα, 199 χρόνια μετά, με αφορμή αυτό το γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο, ας τολμήσουμε να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους εκείνους που σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης αγωνίζονται για πατρίδα, ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα. Ο κόσμος ίσως μας πει τρελούς, όπως συνήθιζε να λέει κι ένας παλιός αγωνιστής του ’21. Όμως αυτή η ευγενική τρέλα είναι που αλλάζει τη ζωή μας και την κάνει καλύτερη, αυτή η ίδια ευγενική τρέλα είναι που σπρώχνει την ιστορία προς τα εμπρός και σαρώνει βασίλεια και αυτοκρατορίες που έμοιαζαν αιώνιες. Ας αφήσουμε λοιπόν αυτή την ευγενική τρέλα να μας συνεπάρει. Έστω για λίγο, έστω για σήμερα…

 

…Ίσως η πιο ηρωική στιγμή της επανάστασης του 1821 ήταν η Έξοδος του Μεσολογγίου.

 

Η ταινία που μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ, αφηγείται την ιστορία 120 αντρών από τη Σαμαρίνα Γρεβενών και τα γύρω χωριά, που έσπευσαν να βοηθήσουν στην Έξοδο του Μεσολογγίου, τον Απρίλιο του 1826. Η ταινία είναι βασισμένη στο δημοτικό τραγούδι «Παιδιά της Σαμαρίνας», στα διασωθέντα ιστορικά στοιχεία και στη μυθοπλασία. Ο καπετάνιος Μίχος Φλώρος επιστρέφει στη Σαμαρίνα για να πάρει κι άλλους άντρες και να τους οδηγήσει στο Μεσολόγγι συμπληρώνοντας το ήδη υπάρχον σώμα του στρατηγού Μακρή. Έτσι, με τη βοήθεια του προσωπικού του φίλου Ηλία Μανάκα κι άλλους 25 άντρες ξεκινούν ένα μακρύ ταξίδι προκειμένου να συναντήσουν στο Μεσολόγγι  τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους. Στις 31 Μαρτίου του 1826 ξεκινά η δύσκολη πορεία τους, μέσα από τα βουνά. Την ίδια ώρα, οι γυναίκες στο χωριό προσπαθούν να μάθουν από την Ελένη Φλώρου, την πραγματική αιτία της ξαφνικής φυγής των αντρών τους. Ο Ιμπραήμ πασάς και ο Τούρκος Φρούραρχος της Άρτας Νιχάτ Σερβάν ετοιμάζουν την τελική επίθεση στο Μεσολόγγι. Η ταινία έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Παιδείας (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής) ως ταινία «υψηλής ποιότητας» κι έχει επιλεγεί από το ΥΠΕΞ (Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού) για το παγκόσμιο πρόγραμμα προβολών του στην ομογένεια με αφορμή τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης. Κάντε κλικ ΕΔΩ ή πάνω στη διπλανή εικόνα για να παρακολουθήσετε την ταινία.

21-03-2021

Μουσικό Σχολείο Πτολεμαΐδας – Άρνηση / Γ. Σεφέρης – Μ. Θεοδωράκης

Αξίζει τον κόπο, όχι μόνο να ακούσετε, αλλά και να δείτε το video γιατί δείχνει πως οι συντονισμένες ατομικές προσπάθειες μπορούν να παράξουν ένα πολύ όμορφο συλλογικό αποτέλεσμα. Η «Άρνηση» είναι ένα από τα ποιήματα του Γ. Σεφέρη που μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη στο Παρίσι το 1960 και ηχογραφήθηκε τον Φεβρουάριο του 1962, με την φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση για τον δίσκο «Επιφάνια». Ο Γιώργος Σεφέρης πήρε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1963.

20-03-2021

Εργασία για την τελευταία μαύρη γάτα

Ανοίξτε το παρακάτω αρχείο και τυπώστε το. Το συμπληρώνετε, ξαναδιαβάζοντας το 27ο κεφάλαιο και μου στέλνετε τις απαντήσεις: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27o

Όσοι-ες δεν έχετε δυνατότητα εκτύπωσης, απαντήστε στο τετράδιο εργασιών (αφού γράψετε και τις ερωτήσεις). Και μετά μου το στέλνετε. Οι ερωτήσεις είναι:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27o

Το ψαροκοκαλόδεντρο

  1. Τι είναι το ψαροκοκαλόδεντρο;

  2. Ποια καινούρια βάσανα ζει ο Γάτος;

  3. Περιγράψτε τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας στο τέλος του κεφαλαίου.

15-03-2021

Ερωτηματολόγιο για την εικονομαχία

Διάβασε στο βιβλίο Ιστορίας την ενότητα «Η κρίση της εικονομαχίας διχάζει το Βυζάντιο» (σ. 73-74) και μετά απάντησε στο ερωτηματολόγιο ΕΔΩ

13-03-2021

Εργασία για την τελευταία μαύρη γάτα

Ανοίξτε το παρακάτω αρχείο και τυπώστε το. Το συμπληρώνετε, ξαναδιαβάζοντας το 26ο κεφάλαιο και μου στέλνετε τις απαντήσεις: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26ο

Όσοι-ες δεν έχετε δυνατότητα εκτύπωσης, απαντήστε στο τετράδιο εργασιών (αφού γράψετε και τις ερωτήσεις). Και μετά μου το στέλνετε. Οι ερωτήσεις είναι:

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ, κεφάλαιο 26ο

Η πιατέλα με τις παλαμίδες

  1. Να περιγράψεις τον εφιάλτη του Γάτου.

2. Πώς περιγράφεται η ζωή του Γάτου;

13-03-2021

Ο αδελφός της Ασπασίας – Μάνος Κοντολέων

Με λένε Δαμιανό. Είμαι οχτώ, περίπου, χρονών κι αυτό εδώ το βιβλίο το έγραψα ολάκερο μόνος μου. Μοναχά τον τίτλο του τον βρήκε η Ασπασία. Ποιά είναι αυτή;

Μα μη μου πείτε πως δεν ξέρετε την περίφημη μεγαλύτερη αδελφή μου!

Λοιπόν διαβάστε αυτά που έγραψα κι έχετε πολλά να μάθετε και για την Ασπασία, που φοβάται τις αράχνες, και για τη μαμά μου, που ξέχασε μέσα στο αυτοκίνητο τη γάτα, και για τον μπαμπά μου, που τον είπανε «μπάρμπα» και για το φίλο μου, τον Γιωργή, που πάλεψα μαζί του και δε μ’ άφησαν να τον νικήσω, και για μένα και τις Μ.Α. μου (τις Μεγάλες Αποφάσεις μου εννοώ).

 

 

 

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ (από το βιβλίο γλώσσας της Δ΄ δημοτικού)

Ο αδελφός της Ασπασίας

Όταν ήμουν πιο μικρός, εκεί κατά την Πρώτη Δημοτικού, τα είχα λιγουλάκι με τον μπαμπά μου. Λιγουλάκι, αλλά πάντως ήμουν θυμωμένος μαζί του. Νόμιζα πως αγαπούσε πιο πολύ την Ασπασία από εμένα. Πώς το νόμιζα; Ε, να! Πρώτα απ’ όλα ήταν τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες. Πέντε με φωτογραφίες της Ασπασίας και δυο μόνο με δικές μου.

«Όλο την Ασπασία βγάζεις φωτογραφία. Αυτήν αγαπάς πιο πολύ!» του έλεγα του μπαμπά.

Εκείνος με κοίταζε έκπληκτος.

«Μα, αφού η Ασπασία ζει πιο πολλά χρόνια απ’ ό,τι εσύ, φυσικό είναι να έχει βγάλει πιο πολλές φωτογραφίες!»

Δίκιο είχε, αλλά εγώ δεν το έβλεπα.

Έπειτα ήταν κι άλλα.

Παρακολουθούσαμε, για παράδειγμα, όλοι μαζί τηλεόραση. Εγώ καθόμουνα με τα πόδια απλωμένα πάνω στο τραπεζάκι.

«Κάτω τα πόδια σου, θα γδάρεις το έπιπλο!» μου φώναζε ο μπαμπάς.

«Όλο σ’ εμένα φωνάζεις! Ποτέ και στην Ασπασία! Εκείνη αγαπάς, όχι εμένα!» έλεγα εγώ.

Και ξανά ο μπαμπάς με κοιτούσε με έκπληξη.

«Μα η Ασπασία κάθεται κανονικά!» μου έλεγε. «Γιατί να τη μαλώσω;»

Δίκιο είχε, αλλά εγώ…

Ε, ήμουνα ζηλιάρης. Να το παραδεχτώ.

Έπειτα ήταν κι η μαμά. Αυτή άλλα έλεγε.

Όταν, ας πούμε, εγώ έμπαινα στο δωμάτιο της Ασπασίας και της ανακάτευα τα…ψιλικά της κι εκείνη άρχιζε τα: «Στρίβε! Φύγε!» (και άλλα τέτοια), η μαμά έβαζε τις φωνές στην κόρη της: «Μα σταμάτα πια! Καθόλου υπομονή δεν έχεις! Παιδί είναι!».

Ε, άκουγα εγώ κάτι τέτοια κι έλεγα πως για τη μαμά δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Μ’ αγαπούσε πιο πολύ από την αδελφή μου. Δεν ήταν σαν τον μπαμπά, που όλο απαιτήσεις είχε από εμένα, άρα…

Λοιπόν, ο μπαμπάς κι η μαμά, δεν μπορώ να πω, σε πολλά συμφωνούν, αλλά και σε πολλά διαφωνούν. Συνήθως, συμφωνούν στα βιβλία που διαβάζουν. Tα ίδια αρέσουν και στους δυο, τα ίδια και στους δυο δεν αρέσουν. Εκεί που διαφωνούν είναι στο πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν την Ασπασία.

Ο μπαμπάς πάντα τη δικαιολογεί: «Ε, ας έχει κι αυτή κάποιο ελάττωμα. Καλή μαθήτρια είναι, ήσυχος χαρακτήρας. Το μόνο κακό που έχει είναι πως είναι λίγο καβγατζού!»

Η μαμά όμως έχει άλλη γνώμη.

«Εσύ τη χάλασες, μ’ όλα τα χατίρια που της κάνεις και να που κατάντησε να μην υπολογίζει κανέναν!»

Και, όταν η Ασπασία τους ακούει να λένε όλα αυτά, αρχίζει τις μουρμούρες, δήθεν ετοιμάζεται να κλάψει και τελικά προτιμά να βροντήξει την πόρτα της κάμαράς της και να βάλει δυνατά το στερεοφωνικό της.

Για μένα δε διαφωνούν. Συμφωνούν κι οι δυο πως έχω καλή καρδιά και πως, αν κάποια στιγμή με μαλώσουν κι εγώ βάλω τα κλάματα, το επόμενο κιόλας λεπτό έχω ξεθυμώσει.

Τέλος πάντων! Χαρακτήρες, όπως συνηθίζει να λέει κι η γιαγιά, αλλά εγώ το ξαναλέω: τη ζήλευα την Ασπασία.

Όμως αργότερα μου πέρασε… Δηλαδή δε μου πέρασε ακριβώς. Μια και τα λέμε μεταξύ μας, ας το ομολογήσω: την Ασπασία τη ζηλεύω ακόμα! Μα… συνάμα και την αγαπώ, όπως κι αυτή μ’ αγαπάει. Α, η αλήθεια να λέγεται. Αλλά γιατί να έχει γεννηθεί πριν από εμένα; Και έτσι τώρα είναι η πιο μεγάλη από τους δυο μας! Αδικία!

11-03-2021

Ήχος-ανάκλαση του ήχου

10-03-2021

Διάδοση του ήχου

 

 

 

 

 

06-03-2021

Τα όργανα της ορχήστρας

Δείτε το παρακάτω βίντεο και σημειώστε στη σχετική άσκηση στο βιβλίο εργασιών τα όργανα της ορχήστρας:

06-03-2021

Εργασία για την τελευταία μαύρη γάτα

Ανοίξτε το παρακάτω αρχείο και τυπώστε το. Το συμπληρώνετε, ξαναδιαβάζοντας το 25ο κεφάλαιο και μου στέλνετε τις απαντήσεις:  

Κεφάλαιο 25ο Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ

Όσοι-ες δεν έχετε δυνατότητα εκτύπωσης, απαντήστε στο τετράδιο εργασιών (αφού γράψετε και τις ερωτήσεις). Και μετά μου το στέλνετε. Οι ερωτήσεις είναι:

Κεφάλαιο 25ο

Η λίμνη της Λευκής Ελπίδας

  1. Τι συνέβη στο Γάτο;
  2. Γιατί χαρακτηρίζει η χελώνα «φουκαριάρες» τις γάτες που παρασύρει η Φιόνα η νυφίτσα;
  3. Γιατί η χελώνα αρνείται να αποκαλύψει στο Γάτο την αλήθεια; Πώς θα ενεργούσατε αν ήσαστε στη θέση της και γιατί;
  4. «Το ένα κακό μύρια άλλα κακά γεννοβολά και θρέφει… Όλοι επωφελούνται από τον κατατρεγμό.» Σχολιάστε και γράψτε τις σκέψεις σας.
  5. Γιατί ο Γάτος δεν είχε πια τη θέληση και τη δύναμη να αντισταθεί;(σελ.266)
  6. Πώς βρήκε τελικά τη δύναμη να θέλει να παλέψει και να επιβιώσει;