Νεοελληνικός Διαφωτισμός

Διάβασε το παρακάτω κείμενο :

“ Ο δούλος αδέλφια μου, δε γίνεται ποτέ ελεύθερος, αν δε γνωρίσει τι είναι η ελευθερία και όποιος αγνοεί τι είναι η ελευθερία αγνοεί το είναι του. Ο δούλος, πιστέψτε με αδέλφια, ποτέ δε σκέφτεται ότι είναι όμοιος με τον κύριο του, αλλά είναι σχεδόν βέβαιος ότι αυτός πρέπει να είναι δούλος και εκείνος κύριος. Άλλα πόσες φορές πρέπει να πω ότι η Ελευθερία είναι πιο αναγκαία και από την ίδια τη ζωή για τον άνθρωπο.

Αυτή τιμά την ανθρωπότητα.”

“ Δε σκεπάζει ο πλούσιος τις ανομίες του με το χρυσό; Δε χάνει ο πτωχός τα δίκαιά του εξαιτίας της έλλειψης του χρυσού; Γιατί ο ένας να ονομάζεται δούλος και ο άλλος κύριος; Γιατί ο πλούσιος να τρώει, να πίνει, να κοιμάται, να ξαφαντώνει, να μην κοπιάζει και να ορίζει, και ο πτωχός να είναι υποταγμένος, να δουλεύει πάντοτε, να κοιμάται καταγής, να διψά και να πεινά;”

Ποια βασική ιδέα προβάλλει αυτό το κείμενο ;

Τι πρέπει να συμβεί σε ένα δούλο για να επιθυμήσει να είναι ελεύθερος;

Από πού να εμπνεύστηκε ο συγγραφέας του ;

Ποιος να έγραψε άραγε αυτό το κείμενο ;

Η Ελληνική Νομαρχία εκδόθηκε το 1806 ανώνυμα στην Ιταλία και ο συγγραφέας του βιβλίου παραμένει ακόμη άγνωστος. Είναι ένα βιβλίο αφιερωμένο στη μνήμη του Ρήγα Φερραίου, διαποτισμένο από τις ιδέες του Διαφωτισμού και γραμμένο με έντονο πάθος. Ο ανώνυμος Έλληνας εκδηλώνει την ελληνολατρία του με συχνές αναφορές στους αρχαίους και επιτίθεται εναντίον όλων εκείνων, που, ταυτίζοντας τα συμφέροντα τους με αυτά των Οθωμανών, φέρονται στους φτωχούς ραγιάδες με μεγάλη σκληρότητα, ενώ είναι δουλοπρεπείς προς την οθωμανική εξουσία.

Ταυτόχρονα ο ανώνυμος καλεί τους Έλληνες της διασποράς να επιστρέψουν στην πατρίδα και να βοηθήσουν το λαό με τις γνώσεις και τις ικανότητες που απέκτησαν στην ξενιτιά. Σκοπός του είναι να αφυπνίσει τους υπόδουλους Έλληνες, ώστε να ξεσηκωθούν και να απελευθερωθούν από τον τουρκικό ζυγό, αλλά και από κάθε άλλο ζυγό που πιέζει τον άνθρωπο (αμάθεια, προλήψεις, κοινωνικές αδικίες ). Η Ελληνική Νομαρχία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.

Κατά τον 18ο και στις αρχές του 19ουαιώνα οι ιδέες και τα κηρύγματα του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού κυριαρχούσαν στη Δυτική Ευρώπη. Οι νέες φιλελεύθερες και ριζοσπαστικές ιδέες έφτασαν γρήγορα και στους Έλληνες υπόδουλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δυναμώνοντας την επαναστατική τους διάθεση. Η πνευματική αυτή δραστηριότητα ονομάστηκε Νεοελληνικός Διαφωτισμός.

Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός είναι ιδεολογικό και πνευματικό ρεύμα που επιχείρησε να μεταφέρει τις ιδέες και τις αξίες του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, στην πνευματική ζωή του ελληνισμού.

Αδαμάντιος Κοραής

Ο Αδαμάντιος Κοραής γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1748. Ο πατέρας του ήταν Χιώτης έμπορος και δημογέροντας. Πολλοί από την οικογένεια του ήταν άνθρωποι των γραμμάτων. Ο Κοραής σπούδασε στη Σμύρνη (ελληνικά, εβραϊκά, λατινικά), την Ολλανδία (αρχαία ελληνική γραμματεία, θετικές επιστήμες και ξένες γλώσσες) και τη Γαλλία (ιατρική). Οι προσπάθειες του να γίνει έμπορος απέτυχαν. Ποτέ δεν άσκησε την ιατρική. Κέρδιζε τη ζωή του από τις μεταφράσεις και τις αντιγραφές που έκανε για τρίτους. Από το 1782 και ως το θάνατο του στα 1833 έζησε στη Γαλλία. Ο Κοραής πίστευε ότι η διάδοση της ελληνικής παιδείας προετοίμαζε τους Έλληνες για την απελευθέρωση και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου και δημοκρατικού κράτους. Έγραψε, μετέφρασε και εξέδωσε βιβλία για να προετοιμάσει πνευματικά μια τέτοια επανάσταση. Όταν ξέσπασε η επανάσταση, ενθουσιάστηκε, αλλά πίστευε ότι ήταν πρόωρη. Πίστευε δηλαδή ότι ο ελληνικός λαός δεν ήταν ακόμη αρκετά μορφωμένος και προετοιμασμένος για να φτιάξει ένα δημοκρατικό κράτος.  Ο Κοραής είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοελληνικού διαφωτισμού, πρωτοπόρος στην έκδοση έργων αρχαίας ελληνικής γραμματείας και υποστηρικτής της καθαρεύσουσας.

Αδαμάντιος Κοραής- Ρήγας Φεραίος. Το γλωσσικό ζήτημα