Παροικίες και παραδουνάβιες ηγεμονίες

Παρατηρώ και σχολιάζω το παρακάτω βιβλίο.

Οι άνθρωποι πάντοτε ταξίδευαν. Άλλαζαν τόπο κατοικίας είτε από επιλογή είτε από ανάγκη. Στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας πολλοί κάτοικοι της αναζήτησαν καλύτερη τύχη σε άλλα μέρη. Κυρίως στην Ιταλία στη δυτική Ευρώπη, τη Ρωσία και την Αίγυπτο.

Μορφωμένοι βυζαντινοί και αριστοκράτες διέφυγαν στην Ιταλία την εποχή της Αναγέννησης. Τότε δηλαδή που οι γνώσεις τους ήταν περιζήτητες.

Σε άλλες στιγμές οι πολεμικές συγκρούσεις δημιουργούσαν κύματα προσφύγων. Ένα παράδειγμα μας δίνουν εκείνοι οι ροδίτες που αποφάσισαν να ακολουθήσουν τους αφέντες τους, τους Ιωαννίτες ιππότες όταν αυτοί έχασαν το νησί από τον Οθωμανικό στρατό. Ιππότες και Ροδίτες ταξίδεψαν για τη Μάλτα όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα.

Ένας ακόμη λόγος μετανάστευσης ήταν το εμπόριο και η ναυτιλία. Όσο αυτά αναπτύσσονταν τόσο μεγάλωνε η ανάγκη για αντιπροσώπους στις ξένες πόλεις.

Για να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους καλά, οι αντιπρόσωποι θα έπρεπε να γνωρίζουν τη γλώσσα, τις συνήθειες, τις αγορές και τους ανθρώπους. Όλα αυτά σήμαιναν μια σχετικά μόνιμη εγκατάσταση στον ξένο τόπο. Με τον τρόπο αυτό στα μεγάλα εμπορικά κέντρα της Ευρώπης δημιουργήθηκαν οργανωμένες ελληνικές κοινότητες. Τις κοινότητες αυτές τις λέμε παροικίες.

Οι Έλληνες των παροικιών βοήθησαν πολύ στην ανάπτυξη των ελληνικών σχολείων στην Οθωμανική αυτοκρατορία και στη μεταφορά των νέων γνώσεων και των νέων ιδεών του διαφωτισμού.

Πολλοί Έλληνες κατοίκησαν σε πόλεις που βρίσκονταν κατά μήκος των εμπορικών δρόμων που διέσχιζαν τη Βαλκανική και την Ευρώπη.

Χάρτης των εμπορικών δρόμων και των σημαντικών ελληνικών παροικιών

 Πού εγκαταστάθηκαν:

1.Έλληνες από τον Πόντο μετακινήθηκαν στον Καύκασο και την Κριμαία ιδρύοντας παροικίες, με γνωστότερη την Οδησσό.

Οδησσός 19ος αιώνας

2.Οι Έλληνες από τη Μακεδονία εγκαταστάθηκαν κυρίως στη Βιέννη, την Τεργέστη, τη Σερβία και την Ουγγαρία, όπου ασχολήθηκαν με το εμπόριο βαμβακερών, δερμάτων, χαλιών και άλλων ειδών.

ΤΕΡΓΕΣΤΗ

3. Έλληνες, που εγκαταστάθηκαν στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, τη Βλαχία και τη Μολδαβία, περιοχές που κυβερνούσαν Φαναριώτες ηγεμόνες.

ΠΑΡΑΔΟΥΝΑΒΙΕΣ ΗΓΕΜΟΝΙΕΣ

Παραδουνάβιες ηγεμονίες ονομάζονταν οι ανατολικές βαλκανικές χώρες δίπλα στον ποταμό Δούναβη, η  Μολδαβία και η Βλαχία, που αποτελούσαν τότε τμήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Οι παραδουνάβιες αυτές χώρες αποτελούσαν για τους Έλληνες τόπους φιλόξενους στους οποίους μετανάστευαν και εγκαθίσταντο μόνιμα  ως λόγιοι, κληρικοί, έμποροι.
Έτσι μαζί μ΄ αυτούς ξαπλωνόταν και ο ελληνικός πολιτισμός σ΄ αυτές  με την υποστήριξη και των Φαναριωτών Ηγεμόνων

Οι παραδουνάβιες ηγεμονίες αποτελούσαν κυρίως καταφύγιο όλων των καταδιωγμένων από τους Οθωμανούς Ελλήνων και τούτο για ένα σπουδαίο λόγο. Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1812) η Τουρκία δεν είχε το δικαίωμα μεταφοράς στρατού στις χώρες αυτές χωρίς προηγούμενη άδεια της Ρωσίας. Οποιαδήποτε παραβίαση αυτού του όρου θα προκαλούσε Ρωσοτουρκικό πόλεμο.

Νικόλαος Μαυροκορδάτος. Ο πρώτος Έλληνας που έγινε ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας το 1709

πηγές :

http://el.wikipedia.org/

http://st22npsyhicko.blogspot.gr/