Σήμερα παιδιά, θα μιλήσουμε για μια ιστορία, που την έγραψαν άνθρωποι απλοί και καθημερινοί, μια ιστορία όμως τόσο συναρπαστική που μοιάζει με παραμύθι.
Πριν πολλά, πάρα πολλά χρόνια, ας πούμε, την εποχή που ζούσαν οι παππούδες των παππούδων μας κι ακόμα πιο παλιά, οι χώρες και οι λαοί των Βαλκανίων δεν ήταν ελεύθεροι. Ήταν υποταγμένοι στην πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Την ίδια εποχή, όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, όπως η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία, είχαν φτιάξει μια Ιερή Συμμαχία και σκοπό τους είχαν να μην επιτρέψουν σε κανένα λαό να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.
Κι όμως, μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες, άνθρωποι απλοί, φτωχοί και αγράμματοι, αποφάσισαν να ξεσηκωθούν, να αγωνιστούν για να αλλάξουν τη ζωή τους και τη μοίρα τους. Το σκλαβωμένο άνθρωπο, αυτόν που δεν ήταν ελεύθερος, την εποχή εκείνη τον έλεγαν ραγιά. Ας κλείσουμε λοιπόν τα μάτια κι ας ταξιδέψουμε μαζί 199 χρόνια πίσω. Ο ραγιάς είναι φτωχός, είναι ας πούμε ένας αγρότης που δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ, εφτά μέρες τη βδομάδα, σε χωράφια ξένα, για να ζήσει αυτός και η οικογένειά του. Έρχεται όμως μια στιγμή, μια μοναδική στη ζωή του αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία στιγμή, που μια ιδέα, μια ευγενική τρέλα, ένα όνειρο, φωτίζει τη σκέψη του και ζεσταίνει την καρδιά του.
Κι ο ραγιάς ονειρεύεται. Ονειρεύεται ότι η γη που δουλεύει του ανήκει, ονειρεύεται ότι ο ιδρώτας του πληρώνεται με δικαιοσύνη και αλήθεια, ονειρεύεται ότι υπάρχει σχολείο για να γιατρέψει την άγνοια και φάρμακο να τρομάξει το θάνατο. Ονειρεύεται ότι το τραπέζι του γεμίζει κι ότι η γη του είναι λεύτερη κι ότι είναι θέμα του λαού του να κυβερνά και να κυβερνιέται. Και ονειρεύεται ότι πρέπει να αγωνιστεί για να αποκτήσει αυτό το όνειρο, ονειρεύεται πως πρέπει να υπάρξουν θυσίες για να υπάρξει ζωή. Κάτι του λέει πως το όνειρό του και η επιθυμία του είναι επιθυμία πολλών και πάει να τους βρει.
Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησε ο αγώνας για την ελευθερία. Κάπως έτσι ξεκίνησε κι η επανάσταση του 1821. Σήμερα, 199 χρόνια μετά, με αφορμή αυτό το γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο, ας τολμήσουμε να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους εκείνους που σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης αγωνίζονται για πατρίδα, ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα. Ο κόσμος ίσως μας πει τρελούς, όπως συνήθιζε να λέει κι ένας παλιός αγωνιστής του ’21. Όμως αυτή η ευγενική τρέλα είναι που αλλάζει τη ζωή μας και την κάνει καλύτερη, αυτή η ίδια ευγενική τρέλα είναι που σπρώχνει την ιστορία προς τα εμπρός και σαρώνει βασίλεια και αυτοκρατορίες που έμοιαζαν αιώνιες. Ας αφήσουμε λοιπόν αυτή την ευγενική τρέλα να μας συνεπάρει. Έστω για λίγο, έστω για σήμερα…
…Ίσως η πιο ηρωική στιγμή της επανάστασης του 1821 ήταν η Έξοδος του Μεσολογγίου.
Η ταινία που μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ, αφηγείται την ιστορία 120 αντρών από τη Σαμαρίνα Γρεβενών και τα γύρω χωριά, που έσπευσαν να βοηθήσουν στην Έξοδο του Μεσολογγίου, τον Απρίλιο του 1826. Η ταινία είναι βασισμένη στο δημοτικό τραγούδι «Παιδιά της Σαμαρίνας», στα διασωθέντα ιστορικά στοιχεία και στη μυθοπλασία. Ο καπετάνιος Μίχος Φλώρος επιστρέφει στη Σαμαρίνα για να πάρει κι άλλους άντρες και να τους οδηγήσει στο Μεσολόγγι συμπληρώνοντας το ήδη υπάρχον σώμα του στρατηγού Μακρή. Έτσι, με τη βοήθεια του προσωπικού του φίλου Ηλία Μανάκα κι άλλους 25 άντρες ξεκινούν ένα μακρύ ταξίδι προκειμένου να συναντήσουν στο Μεσολόγγι τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους. Στις 31 Μαρτίου του 1826 ξεκινά η δύσκολη πορεία τους, μέσα από τα βουνά. Την ίδια ώρα, οι γυναίκες στο χωριό προσπαθούν να μάθουν από την Ελένη Φλώρου, την πραγματική αιτία της ξαφνικής φυγής των αντρών τους. Ο Ιμπραήμ πασάς και ο Τούρκος Φρούραρχος της Άρτας Νιχάτ Σερβάν ετοιμάζουν την τελική επίθεση στο Μεσολόγγι. Η ταινία έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Παιδείας (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής) ως ταινία «υψηλής ποιότητας» κι έχει επιλεγεί από το ΥΠΕΞ (Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού) για το παγκόσμιο πρόγραμμα προβολών του στην ομογένεια με αφορμή τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης. Κάντε κλικ ΕΔΩ ή πάνω στη διπλανή εικόνα για να παρακολουθήσετε την ταινία.