Αλλαγές στο πολίτευμα
Το 1833 βασιλιάς της Ελλάδας ορίζεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις ο Βαυαρός Όθωνας. Το πολίτευμα είναι απόλυτη μοναρχία.
Το 1843 γίνεται μια μεγάλη διαδήλωση μπροστά στο παλάτι όπου λαός και στρατός ζητούν Σύνταγμα. Έτσι, ψηφίζεται Σύνταγμα και το πολίτευμα μετατρέπεται σε συνταγματική μοναρχία.
Το 1863, μετά από εξεγέρσεις που οδήγησαν στην πτώση του Όθωνα, βασιλιάς της Ελλάδας ορίζεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις ο Δανός Γεώργιος Α΄ και παραχωρούνται στην Ελλάδα τα Επτάνησα. Ψηφίζεται νέο Σύνταγμα πιο δημοκρατικό και το πολίτευμα μετατρέπεται σε βασιλευόμενη δημοκρατία. Αργότερα, ο Χαρίλαος Τρικούπης θα καταφέρει να θεσμοθετήσει την αρχή της δεδηλωμένης : ο βασιλιάς είναι υποχρεωμένος να ορίσει κυβέρνηση το κόμμα που διαθέτει την πλειοψηφία της βουλής.
Οικονομικά – κοινωνικά προβλήματα
Εθνικά κτήματα : Τα χωράφια που ανήκαν στους Οθωμανούς και πλέον πέρασαν στην ιδιοκτησία του ελληνικού κράτους. Οι αγωνιστές του ’21 και οι φτωχοί και ακτήμονες αγρότες περίμεναν ότι τα εθνικά κτήματα θα μοιραστούν αλλά ο Όθωνας δεν το έπραξε.
Η φτώχεια, η περιθωριοποίηση των αγωνιστών και οι κοινωνικές ανισότητες ενίσχυσαν το φαινόμενο της ληστείας.
Ο Χαρίλαος Τρικούπης προώθησε τον εκσυγχρονισμό της χώρας με μεγάλα έργα : διώρυγα της Κορίνθου, αποξήρανση της λίμνης Κωπαίδας, οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο. Πήρε όμως μεγάλα δάνεια που δεν μπόρεσε να αποπληρώσει και έτσι το 1893 η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση.
Ανατολικό ζήτημα
Η Οθωμανική αυτοκρατορία από τον 18ο αιώνα και μετά έπεσε σε παρακμή. Η διάλυσή της ήταν θέμα χρόνου. Το ζήτημα της διανομής των εδαφών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ονομάστηκε ανατολικό ζήτημα.
Στον ανταγωνισμό για τη διανομή των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εμπλέκονταν :
- Οι Μεγάλες Δυνάμεις και κύρια η Αγγλία, η Ρωσία και η Γαλλία που διεκδικούσαν τον έλεγχο των εδαφών, των λιμανιών και των θαλασσών της περιοχής.
- Οι βαλκανικοί λαοί, Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι, Αλβανοί. Αγωνίζονταν για την ελευθερία τους ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία και ταυτόχρονα ανταγωνίζονταν μεταξύ τους.
- Η Οθωμανική Αυτοκρατορία που αγωνιζόταν να διατηρήσει τα εδάφη της.
Μεγάλη Ιδέα : Η πολιτική της επέκτασης των συνόρων του ελληνικού κράτους ώστε να ελευθερωθούν όλοι οι υπόδουλοι Έλληνες.
Μετά τις επαναστάσεις των βαλκανικών λαών, το ρωσοτουρκικό πόλεμο και την ήττα των Οθωμανών, υπογράφτηκε το 1878 η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου που προέβλεπε τη δημιουργία ενός μεγάλου αυτόνομου βουλγαρικού κράτους που ενσωμάτωνε το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας. Η εξέλιξη αυτή ευνοούσε τη Ρωσία και τη Βουλγαρία και δεν έγινε αποδεκτή από τις άλλες Μεγάλες Δυνάμεις. Έτσι, στο Συνέδριο του Βερολίνου, ορίστηκαν νέα σύνορα με σημαντικά περιορισμένο το αυτόνομο βουλγαρικό κράτος και τη Μακεδονία να παραχωρείται ξανά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το 1881 η Θεσσαλία παραχωρήθηκε στην Ελλάδα.
Το 1897 ξέσπασε επανάσταση στην Κρήτη και ελληνοτουρκικός πόλεμος. Οι Έλληνες ηττήθηκαν και υποχρεώθηκαν να δώσουν στους Οθωμανούς μεγάλες πολεμικές αποζημιώσεις. Έτσι η ήδη χρεωμένη Ελλάδα τέθηκε κάτω από Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.