Πολιορκία της Ακρόπολης – Προσπάθειες να διατηρηθεί επαναστατημένη η Στερεά

Πολιορκία της Ακρόπολης :  Ο Κιουταχής κατευθύνεται στην Αθήνα (1826) την οποία την κυριεύει όλη εκτός από 

την Ακρόπολη.

Την Ακρόπολη την υπερασπίζεται αποτελεσματικά ο Γκούρας με τη φρουρά.

Οι Έλληνες έπρεπε πάση θυσία να κρατήσουν ελεύθερη την Ακρόπολη για να διατηρήσουν την επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα.

–  Οι μάχες του Καραϊσκάκη : Η αρχιστρατηγία στη Στερεά ανατίθεται στο Γεώργιο Καραϊσκάκη.

Αποφασίζει πως πρέπει να κόψει τον ανεφοδιασμό του Κιουταχή από τη Θεσσαλία.

Πιστεύει πως με αυτόν τον τρόπο θα τον αναγκάσει να υποχωρήσει. Νικάει τους Οθωμανούς σε δύο μάχες, στο Δίστομο και την Αράχοβα και κατευθύνεται προς την Αττική στην οποία στήνει στρατόπεδο στο Κερατσίνι (1827).

–      Η μάχη του Φαλήρου : Η κυβέρνηση διορίζει δύο Άγγλους στρατιωτικούς, τους Τσωρτς και Κόχραν, αρχηγούς του στρατού και του στόλου αντίστοιχα.

Οι δύο Άγγλοι αποφασίζουν κατά μέτωπο επίθεση στον Κιουταχή για να απελευθερώσουν την Ακρόπολη, παρά τις αντιρρήσεις του Καραϊσκάκη.

Την παραμονή της μάχης, και ενώ ο Καραϊσκάκης είχε δώσει εντολή να μην εμπλακούν σε αψιμαχίες με τους Τούρκους, ένα μικροεπεισόδιο παίρνει διαστάσεις μάχης και ο Καραϊσκάκης σκοτώνεται.

Το αποτέλεσμα της μάχης του Φαλήρου που ακολούθησε ήταν καταστροφικό για την ελληνική πλευρά. Πολλοί από τους οπλαρχηγούς χάνουν τη ζωή τους και η φρουρά της Ακρόπολης αναγκάζεται να συνθηκολογήσει (1827).

 Ο θάνατος του Καραϊσκάκη παραμένει ένα άλυτο ιστορικό μυστήριο. Κάποιοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι η σφαίρα που τον τραυμάτισε θανάσιμα προήλθε από το τουρκικό στρατόπεδο, κάποιοι άλλοι όμως ισχυρίζονται ότι προήλθε από το ελληνικό στρατόπεδο. Η αντιπαράθεση γύρω από αυτό το γεγονός και η ιστορική αναζήτηση συνεχίζεται καθώς δεν υπάρχουν αποδείξεις που μπορούν να τεκμηριώσουν τη μια ή την άλλη εκδοχή.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ