Ήταν ένας λύκος
πολύ λαίμαργος.
Κατάπιε όλο το δάσος
όλα τα φίδια
όλα τα δέντρα
όλα τα φυτά
όλους τους θάμνους και τα λουλούδια
Έφαγε όλους τους γλάρους
όλα τα καναρίνια
όλους τους παπαγάλους
και όλα τα άλογα
Τις μεγάλες τις αρκούδες,
και γουρούνια και λαγούς,
τις πάπιες, τις χήνες
και λογής λογής αχλάδια,
τα μήλα, τις μπανάνες
και όλα τα κουνάβια
Έφαγε με φόρα
τις πεδιάδες μία μία
και με μεγάλη βουλιμία
τα βουνά
Τα περιστέρια, τις κουκουβάγιες
και των πουλιών τα αυγά
Ακόμα και μια σφηκοφωλιά
που έτρωγε σιγά σιγά
Έφαγε όλα τα πουλιά
και δεν ακουγόταν
κελάιδισμα πια
Δεν άφησε ούτε φύλλο
δεν άφησε ούτε μήλο
Έφαγε όλα τα μυρμήγια
τα πάντα
δεν άφησε τίποτα
μέχρι που έσκασε
και είπε
«Τα έφαγα όλα
ώρα τώρα να χωνέψω
τα κακόμοιρα τα λαγουδάκια»
Ξαφνικά είδε μπροστά
πέντε έξι κυνηγούς
με πιστόλια μακριά
και καλάμια μυτερά
Λέει ο λύκος : «είμαι χαζός,
τρώω το σπίτι μου,
το αγαπημένο,
γιατί αν δεν το έχω
δεν θα υπάρχω πουθενά
Έρχονται να με σκοτώσουν
και να μου πάρουν τη γούνα !
Αχ, σκέφτηκε
τι κρίμα,
να φάω και το τελευταίο δέντρο
Δεν υπάρχει άλλη λύση
πρέπει αυτή η ερημιά
να ξαναγίνει δάσος»
είπε ο λύκος
κι άνοιξε το στόμα του πλατιά
τι συμφορά, τι συμφορά
Και βγήκαν από μέσα του
φύλλα, δέντρα, φίδια,
βγήκαν και αλεπούδες
και πουλιά και πάπιες και ελάφια
Έκανε ο λύκος
ένα μακροβούτι
στο πεύκο χώθηκε
κρύφτηκε και σώθηκε !
Όπως σκαρφάλωνε το δέντρο
πρόσεχε να μη χτυπήσει
κι είχε συνειδητοποιήσει
πως έφαγε όλη τη φύση
Πήρε ένα σημαντικό μάθημα
να μην τρώει πολλά
Κι από τότε του κόπηκε η λαιμαργία
και τρώει τις μερίδες μία μία
(συλλογικό της Στ3 τάξης, Νοέμβρης 2014)